Taiwan, Filipijnen en Indonesië
30 jun. 2016
🇱🇦
vanuit Laos
Hoi hoi,
Hierbij nog eenmaal een verhaal van mij!
Na mijn vorige blog heb ik nog een paar dagen in Taipei doorgebracht. Ik heb hier mijn eerste aardbeving meegemaakt. Het was een behoorlijke, het hele gebouw trilde.
Taiwan is vooral bekend om haar thee. Bubbelthee is uitgevonden in Taiwan en je hebt veel thee proeverijen. Ik ben samen met een paar jongens van mijn hostel naar 1 van de proeverijen geweest. De
jongens waren echte theeliefhebbers en hadden hier ook echt verstand van (een had zelf een onlineblog over thee). We moesten dezelfde thee uit verschillende kopjes drinken en er werd verwacht dat
je het verschil proeft! Ik proefde niet eens het verschil tussen de verschillende soorten thee, laat staan dezelfde thee uit verschillende kopjes. Voor de vorm heb ik maar een beetje meegeknikt
en laten weten dat het witte kopje zoveel beter was dan het gouden kopje!
Daarna was het tijd om afscheid te nemen van dit geweldig land om vervolgens naar de Filipijnen te vertrekken waar ik Miranda weer zou zien! Ik had met Miranda en Rolinda afgesproken in Manilla.
Samen zijn we de volgende dag naar Puerto Princesa gevlogen. In Puerto Princesa hebben we een auto gehuurd en hebben we een korte roadtrip gedaan over het eiland. We zijn naar Sabang gereden om
daar de underground river te bekijken. Toen we na twee dagen verder wilden rijden kwamen we erachter dat we een lekke band hadden. We hadden alleen een reserveband, waarmee het niet heel veilig
leek om de wegen in Palawan te trotseren. We zijn daarom terug gegaan naar Puerto Princesa waar we een nieuwe auto kregen. Vervolgens zijn we verder gegaan met onze roadtrip naar Port Barton en
Taytay. Uiteindelijk zijn we aangekomen in El Nido. Hier zijn we een week gebleven. Ik heb hier leuke duiken gemaakt. Mijn gids vertelde (na het duiken) over hoe hij 10 maanden geleden nog niet
eens kon zwemmen en nu divemaster is en bezig is met zijn instructeuropleiding.
Tevens hebben we twee dagen op en een boot doorgebracht die ons naar de mooiste snorkel plaatsen en stranden bracht. We hebben overnacht ergens op een onbewoond eilandje in een tent op het strand
met alleen wij drieën en nog een Canadees stel.
In El Nido hebben we nog mountainbikes gehuurd om naar een strand 20 km verderop te fietsen (tjah lekker Nederlands!). Na een paar maand weinig lichaamsbeweging was dit een hele opgave, maar wel
erg voldaan en veel spierpijn na 40km.
Na een week zijn we terug gegaan naar Puerto Princesa om daar nog een paar dagen samen door te brengen, waarna we allemaal na elkaar vertrokken. Miranda en Rolinda terug naar Nederland en ik zal
mijn reis vervolgen naar Kuala Lumpur.
In Kuala Lumpur heb ik een paar dagen doorgebracht en heb ik voornamelijk een beetje door de stad gedwaald. Ik vond de stad niet heel bijzonder, maar heb er wel een aantal leuke feestjes gehad.
Na Kuala Lumpur ben ik terug gegaan naar Indonesië. Sulawesi stond nog hoog op mijn lijst en heeft mij zeker niet teleurgesteld. Ik vloog naar Makassar. In Indonesië zijn ze heel streng dat je
het land weer verlaat na 30 dagen, dus moet je een ticket hebben dat aantoont dat je het land verlaat. Ik had geen ticket want ik wilde de datum nog niet vast hebben staan, dus heb ik een hostel
geboekt in Maleisië om aan te tonen dat ik het land verlaat. De vrouw van immigrations kende de plaats helemaal niet en gaf mij, na lang onderhandelen, het voordeel van de twijfel zolang ik maar
beloofde dat ik het land binnen 30 dagen zou verlaten. Blij dat dat achter de rug was en ik mijn visum heb gekregen. Daarna door naar de douane.. Daar werd ik tegen gehouden en werd mijn paspoort
ingenomen en moest ik meekomen naar een kamertje (alweer). Daar kreeg ik allemaal vragen van de man, dus toen werd ik zenuwachtig.. Niet laten blijken natuurlijk gewoon gevraagd wat er aan de
hand was maar omdat ik alleen was, wat stempels in mijn paspoort had en voor de eerste keer in sulawesi kwam was dit normaal zeiden ze. Daarna werden mijn tas en kleding nog even gecontroleerd op
drugs. Toen alles in orde bleek te zijn moest ik ineens bij die mannen aanschuiven aan tafel en kreeg ik allemaal eten en drinken! Zat ik daar met de douane te eten en te ouwehoeren. Ik kreeg
zelfs nog wat eten mee voor onderweg naar het hotel. Zoiets kan ook alleen in Indonesië!
Vanuit Makassar ben ik doorgereisd naar Tana Toraja. Hier heb je erg unieke begrafenisrituelen.
Voor de Toraja's is het heel belangrijk dat er zoveel mogelijk buffels worden geofferd op je begrafenis. Hoe meer buffels des te meer status en des te beter je het krijgt in het volgend leven.
Daarom worden veel mensen hier pas bekend na hun dood.In toraja heb je 4 klassen met hun eigen hoeveelheid buffels die geofferd worden op
de begrafenis: de opperklasse (minimaal 24 buffels, maar vaak worden er rond de 100-150 buffels geofferd, de gids heeft zelfs eens 1 meegemaakt van 300), de mediumklasse, de commonklasse en de
slaven (hier zijn nog steeds slaven).
Als er iemand overlijdt in toraja wordt diegene opgehaald door de hele familie en het dorp en naar het huis gebracht van de overledene. Dit gebeurt in een colonne met auto's en scooters. Toen wij
in Tana Toraja waren, zagen wij enkele van deze colonnes. In het huis wordt de overledene eerst 2 weken in de slaapkamer gelegd en als ziek beschouwt. Na twee weken worden er 2 buffels geofferd
en wordt degene dood verklaart en wordt deze verplaats naar de woonkamer. Hier wordt de overledene nog altijd beschouwt als lid van de familie en worden er gesprekken gevoerd en krijgt degene
zelfs nog eten. Vanaf nu begint de familie te sparen voor de begrafenis. De overleden persoon blijft vaak meer dan een jaar in het huis(onze eerste begravenis was de man vier jaar geleden al overleden en de tweede anderhalf jaar geleden).
De begrafenis uiteindelijk bestaat uit 4 dagen: de tocht door het dorp met de kist, de ceremonie (buffels en varkens worden aan de familie geschonken), de offering van de buffels (meestal alleen
de buffels van de familie) en het begraven van de overledene. Ik heb de tweede dag en de derde meegemaakt van twee verschillende personen. De begrafenissen vinden meestal plaats in juli, augustus
en december omdat dan de familie die verder weg woont vakantie heeft. De toraja's geloven namelijk hoe meer mensen op de begrafenis hoe meer geluk in het volgend leven. Voor de begrafenis wordt
er speciaal een soort van tempel om het dorp gebouwd. In het midden van deze tempel vinden de activiteiten plaats en rondom heb je plateaus waar de gasten kunnen zitten.
Op de tweede dag worden de varkens en de buffels van de vrienden en familie geofferd. Dit gebeurt per familie. Dan worden alle varkens en buffels door deze familie in het midden van de tempel
gebracht en worden deze verdeeld over de familieleden van de overledene, ook worden enkele varkens en buffels vervolgens door de familieleden geschonken aan de kerk. Op deze dag wordt ook een
welkomsceremonie gehouden aan de gasten. Dit gebeurt onder andere door een dans. Vandaag worden er ook al een aantal varkens geslacht. Wij hebben de varken geproefd die de ochtend geslacht was.
De derde dag is de dag dat de buffels worden geslacht. Degene die de buffel offerd slacht deze ook. Er wordt een been aan een stok vastgeknoopt en ze mogen maar 1 keer steken. De toraja's geloven
dat het ongeluk brengt als de dieren teveel lijden, dus ze moeten het die ene keer goed doen. Toen ik vroeg of het niet zielig was voor de dieren kreeg ik als antwoord: de buffels hebben een goed
leven gehad. Ze worden goed verzorgd en elke dag gewassen. Ze hoeven niet in de rijst velden te werken want daarvoor hebben ze machines. Tevens geloven de toraja's dat de dieren het als een eer
beschouwen dat ze geofferd worden. Daarnaast wordt er in het volgend leven goed voor de dieren gezorgd door diegene voor wie ze geofferd worden. De buffels worden voor de ceremonie allemaal
gezegend. Toen het slachten begon was dit behoorlijk schokkend en geloof ik niet dat de dieren niet leden. Ik heb nog nooit zoiets afschuwelijks gezien. Nadat de keel doorgesneden wordt springen
de dieren nog op en neer terwijl het bloed uit hun hals spuit. Tijdens de begrafenis die wij hebben meegemaakt zijn er 10 buffels geslacht, toen ze daarmee klaar waren zag het midden van de
tempel er niet meer zo vredig uit.
Het leer wordt vervolgens verkocht (op de begrafenis zelf) en het vlees wordt gegeten. Van 1 buffel wordt de hoorn aan de voorkant van het huis gehangen. Zo kan men zien hoeveel begrafenissen van
dat huis hebben plaatsgevonden. Daarnaast moet er altijd tenminste 1 albino (Lamborghini) buffel worden geofferd anders is het geen goede offering. Deze buffels zijn duurder dan de gewone
buffels, voor een grote albinobuffel betaalt men zo'n 50.000 euro!
De vierde dag wordt de overledene begraven. Degene wordt begraven dichtbij het huis. Dit komt omdat de placenta onder het huis begraven wordt na de geboorte. Het lichaam moet dichtbij de placenta
begraven worden. Man en vrouw worden dan ook niet bij elkaar begraven, maar gaan terug naar het ouderlijk huis. De overleden wordt begraven in een rots die met de hand is uitgehakt. Bovenin de
berg wordt de opperklasse begraven en verder naar beneden de lagere klassen tot in de grot de slaven. Alle bezittingen worden samen met de overledene begraven (daarom wordt de opperklasse bovenin
begraven omdat deze veel bezittingen hebben en omdat de graven geregeld worden geplunderd). Wanneer er 24 of meer buffels worden geofferd dan wordt er een tau tau (een houten pop van de
overledene) gemaakt van de overledenen en toraja's geloven dat (na een aparte ceremonie) de ziel van de overledene in de tau tau gaat. De tau tau wordt gemaakt met een hand open om te vragen naar
meer offeringen (zelfs lang na de begrafenis worden er nog dieren en spullen geofferd) en een hand schuin voor de zegening.
Als familieleden het graf passeren moeten ze altijd een offering doen, daarom staan er veel flessen water, sigaretten, en andere dingen voor het graf. Wij hebben deze graven bezocht en overal
lagen schedels, botten, kleding en andere bezittingen van de overledene.
Vroeger werd elk jaar, en tegenwoordig eens in de 5 jaar, het lichaam uit het graf gehaald en opnieuw aangekleed. Hiermee wordt ook de tau tau opnieuw aangekleed. Bij de tweede begrafenis hebben
we nog een aandenken gekregen aan de overledene: een sleutelhanger met een foto van de vrouw met op de achterkant een bier opener (erg merkwaardig gedenkgeschenk).
Dat deze cultuur veel indruk op mij heeft gemaakt blijkt wel uit het feit dat het grootste gedeelte van deze blog hierover gaat.
Na deze indrukwekkende ervaring was het tijd om even tot rust te komen. Dit heb ik gedaan op Togian islands, waar ik in een bungalow zat ergens op een verlaten strand zonder internet, bereik of
elektriciteit. Erg ontspannen plaats was dit. Ik kreeg hier elke dag verse vis, wat bereidt werd door een local. Vanuit hier heb ik een aantal snorkeltrips gedaan en gedoken bij een vliegtuig dat
in de tweede wereldoorlog is neergestort. Het grootste gedeelte van mijn tijd hier heb ik besteed aan niks doen.
Na een paar dagen was het tijd om terug te gaan naar de bewoonde wereld en heb ik een boot genomen maar Gorontalo. Naast mij zaten een aantal Indonesische giechelende meisjes en telkens als ik
niet keek voelde ik een hand over mijn arm gaan. Ze vonden het blijkbaar erg interessant om een blank persoon aan te raken. Op een gegeven moment kenden ze helemaal geen schaamte meer en begonnen
ze zelfs mijn haar aan te raken.
Vervolgens ben ik doorgereisd naar het volgende eiland: Bunaken. Erg relaxed eiland was dit en hier heb ik wederom een paar prachtige duiken gemaakt. Vervolgens nog een paar dagen in Manado
doorgebracht om daarna naar Bali te vliegen. Hier heb ik een paar relaxte dagen gehad. Daarna ben ik doorgegaan naar Lombok, omdat ik daar de vorige keer maar zo kort geweest was, wilde daar nog
graag een keer naartoe om wat langer te blijven. Helaas was het weer niet geweldig.
Vandaag ben ik weer aangekomen in Maleisië. Mijn plan is om naar Georgetown te gaan en daar nog een paar dagen door te brengen. Dit zal mijn laatste bestemming worden voordat ikop 9 julimijn reis
afsluit!Op 10 juliland ik weer op Schiphol! Aan alles komt een einde en helaas ook aan deze reis. Leuk dat jullie me gevolgd hebben en tot snel in Nederland :)!
Liefs Lianne
Vietnam, Indonesië, Singapore, Taiwan
11 mei 2016
🇱🇦
vanuit Laos
Ik zag dat het al een tijdje geleden is dat ik mijn laatste verhaal heb geschreven, dus tijd voor een update!
In mijn laatste blog kwam ik net aan in Hoi An, Vietnam. Hoi An is een heel schattig stadje, met veel lokaal eten! Dankzij de tips van Kim veel lekker eten uitgeprobeerd! Voor mijn eigen bestwil
ben ik maar niet te lang in Hoi An gebleven, al die kleermakers die kleding op maat maken voor prikkie is moeilijk te weerstaan voor mij! Dus na de nodige bestellingen heb ik mijn reis voorgezet
verder naar het noorden: Phong Nha! Hier heb ik een scooter gehuurd en rond gereden door een nationaal park. Daarnaast staat dit park bekend om de grotten! Ik heb er twee bezocht: paradise cave en
the dark cave. De paradise cave was echt super groot! De dark cave heeft een heel groot modderbad en een zipline naar de grot toe! Dit was een leuke ervaring.
Vanuit Phong Nha heb ik de nachtbus genomen naar het eiland Cat Ba. Onderweg hadden we een tussenstop in Ninh Binh. Hier moesten we overstappen van de bus naar een auto die ons naar de haven zou brengen. Maar voordat het zover was, moesten we natuurlijk nog wel ff een paar uurtje wachten! En werd ons verzocht, terwijl we toch aan het wachten waren, om even de garage in de gaten te houden zodat de scooters niet werden gestolen. Geen probleem hoor! Met z'n drieën, 2 stoelen en 1 bedje hebben we daar de wacht gehouden. In Cat Ba, en de rest van het noorden van Vietnam, was het slecht weer, erg veel regen en mist. Desondanks heb ik toch besloten om een boottocht te doen naar Halong Bay. In de ochtend hadden we redelijk mooi weer, maar smiddags was het zicht niet meer dan 5 meter. Erg jammer, maarja niks aan te doen. Ik heb daarom maar besloten niet langer op het eiland te blijven en door te trekken naar Hanoi. Erg leuke stad dit en super veel te doen. Vanuit Hanoi heb ik een tweedaagse hike met homestay gedaan in Sapa. Als Voorbereiding op het koude weer heb ik maar een jas gekocht. Toen we eenmaal aankwamen in Sapa was het weer echt super, ik heb daar enorm veel geluk mee gehad! De hele dag gehiked in de zon. Na Sapa heb ik me nog een aantal dagen in Hanoi vermaakt om vervolgens naar Indonesië te vliegen.
Mijn eerste stop in Indonesië was Jakarta. Aangezien ik weinig goede verhalen over Jakarta heb gehoord was plan om daar maar 1 hooguit 2 nachten te blijven. Plan mislukt! Aangezien ze mijn bagage
zijn kwijtgeraakt op het vliegveld moest ik een aantal dagen blijven. In die dagen maar wat toeristische attracties bekeken en gelijk in aanmerkingen gekomen met de gastvrijheid van Indonesië!
Iedereen wil je helpen en als je de weg vraagt brengen ze er gewoon naartoe met de auto in plaats van te vertellen welke trein je moet nemen. Op de toeristische plekken ben je zelf de grootste
toeristisch attractie! Soms was ik wel 20 min bezig met mensen die met je op de foto willen.
Zodra ik mijn tas terug had ben ik verder gereisd naar Yogyakarta. Hier heb ik veel leuke mensen leren kennen in een heel gezellig hostel! Mede hierdoor ben ik een tijd gebleven in deze stad en er
was natuurlijk ook genoeg te doen, zoals de Borobudur en Prambanan. Uiteindelijk toch maar verder gereisd naar het oosten om de zonsopgang te bekijken bij de Bromovulkaan. Heel spectaculair was
dit!
Na een dag hiken bij de vulkaan hebben we de bus en volgens de boot genomen richting Bali. Mijn eerste stop in Bali was Sanur, waar ik Robert en Nathalie zou ontmoeten! Het was echt heel fijn om
hun weer te zien na een lange periode! Samen met hun heb ik verschillende plaatsen bezocht in het zuiden van Bali en zijn we naar Gili Trawangan geweest om onder andere te duiken. Ik heb echt leuke
en gezellige dagen gehad met jullie!
Na Sanur ben ik doorgegaan naar het noorden van Bali: Amed. Een local heeft mij gebracht wat super aardig was. In Cambodja, tijdens mijn duikcursus, heb ik een Belg leren kennen (Liane) die in Bali
woont en op een duikschool werkt. Zij heeft mij uitgenodigd dat als ik naar Bali zou komen ik langs kon komen bij haar. Van deze gelegenheid heb ik natuurlijk gebruik gemaakt. Mijn eerste indruk
van Amed was gelijk heel goed, lekker rustig en niet te toeristisch, een echt duikers dorpje. Het was erg leuk om Liane weer te zien en kennis te maken met haar collega's. Nu ik daar toch was heb
ik natuurlijk ook gedoken en na 4 duiken heb ik besloten om mijn advanced cursus bij de duikschool te doen. Dus het tweede certificaat is ook in de pocket! Voor de rest heb ik nog een scooter
gehuurd en de omgeving bekeken. Op Liane's vrije dag zijn we samen naar Kingspalace, waterpalace en een prachtig wit strand geweest. Dit was een leuke dag uit met een minder leuk einde, want toen
we op het einde van de dag de tassen aan het inpakken waren om terug naar Liane's huis te gaan kwam ik erachter dat mijn camera weg was. Uitgerekend van de foto's op deze camera had ik geen
Back-up. Dit was flink balen! Ondanks dat heb ik het super naar mijn zin gehad en kan ik Amed aan iedereen aanraden (vooral de duikliefhebbers).
Na een dikke week Amed was het tijd om verder te gaan. De volgende bestemming is Lombok en aangezien ik zo lang op Bali ben gebleven, had ik nog maar 1 hele dag in Lombok voordat ik mijn vlucht
naar Singapore had. Deze dag heb ik dan ook besteedt aan surf lessen. Een hele uitdaging, maar wel ontzettend gaaf om te doen.
Met veel spierpijn en geschaafde knieën van het surfboard vertrok ik de dag erop naar Singapore. Ik had een tussenstop in Jakarta, waar ik weer bijna mijn vlucht miste. Ik was al optijd bij de
gate, maar deze was nog niet open voor mijn vlucht, de vrouw zei 4 uur dus ik ging er vanuit dat hijom 4 uurgeopend zou zijn. Toen ik om 10 over 4 op mijn dooie gemakje aan kwam lopen, bleek al
snel dat het tot 4 uur was en werden de vliegtuig deuren alweer letterlijk achter mijn kont gesloten (mijn volgende vlucht is op vrijdag de 13e, dus dat belooft nog wat).
Eenmaal aangekomen in Singapore, voelde dit echt als een westerse stad, mét westerse prijzen. Het is een super moderne stad. Na een dag was ik al gelijk erg verkouden, aangezien het verschil tussen
de temperaturen binnen en buiten soms wel 15 graden Celsius verschillen. Na twee dagen kwam ook Liane naar Singapore en hebben we samen een paar dagen de stad verkent en de toerist uitgehangen.
Na vier dagen Singapore had ik het meeste wel gezien en ben ik doorgetrokken naar Taiwan. Ik kwam savonds aan in mijn hostel midden in de nightmarket. De nightmarkets in Taipei zijn echt een
walhalla aan lekker eten en drinken. Ik kon natuurlijk de verleiding niet weerstaan! De volgende dag stond de Taipei Zoo op het programma. Deze viel waarschijnlijk in het niet bij Wildlands, maar
hier hadden ze panda's en die wilde ik graag in het echt zien. Het bleek dat het panda verblijf 1 dag in maand gesloten is: de eerste maandag van de maand en uitgerekend die dag liep ik daar rond.
Dus sorry Manon had graag een mooie foto voor je willen maken, misschien als ik op het einde van de week nog tijd heb, ga ik het nog eens proberen! De dag erna heb ik een prachtige hike gedaan in
het nationaal park Yehliu. De uitzichten waren erg spectaculair.
Samen met een Amerikaans meisje heb ik besloten een tweedaagse hike te doen, de eerste dag bij de watervallen Juifen en de dag erna bij Taroko national park. Onderweg naar de metro was ik te druk
aan het eten en lette ik niet echt op de straat waardoor ik mijn enkel zwikte. Eerst dacht ik dat deze gebroken was omdat ik hem niet meer echt kon bewegen, maar uiteindelijk geconcludeerd dat ie
verstuikt was. Ik wilde hoe dan ook de hikes doen, dus heb het rustig en hinkend gedaan met een mooie dikke enkel. Niet de slimste beslissing maar het was het dubbel en dwars waard. Echt een
prachtige natuur in Taiwan. De hike bij Yushan national park laat ik vanwege mijn enkel maar voor wat het is (deze is nog steeds een beetje gezwollen), maar het geeft me een goede reden om ooit
terug te komen naar Taiwan!
Na Taroko zijn we terug gegaan naar Taipei om het weekend in deze stad mee te maken! Dit was ook zeker een aangename verrassing! De nightmarket zijn dan nog groter en er zijn veel leuke clubs! Na
het weekend heb ik de trein naar het zuiden genomen om met de boot naar Green Island te gaan. Hier hangt een heel andere sfeer dan in de rest van Taiwan, een echte eiland sfeer. Ik heb hier gedoken
veel sightseeing gedaan op de scooter. Hier kwam ik erachter dat dit zo'n beetje het eerste Aziatisch land is waar ik ben geweest waar verkeersregels zijn en waar mensen sloom rijden op scooters.
Tevens had ik een milieuvriendelijke elektrische scooter (Taiwan blijft mij verrassen). Op het eiland hebben ze zeewater hotsprings, waar er maar drie van zijn op de wereld, ook deze heb ik even
geprobeerd. Erg relaxed was dat na een ochtend duiken.
Momenteel ben ik weer onderweg naar Taipei, vanuit daar zal ik nog wat dagtripjes doen. Vrijdag vlieg ik naar Manilla in de Filipijnen waar ik Miranda weer zal ontmoeten :)! Samen met Miranda en
Rolinda vlieg ik de 14e naar naar Palawan om daar twee weken samen door te brengen!
Ik laat het hier weer bij en zal proberen de volgende keer iets sneller een verhaal te posten!
Liefs Lianne
Cambodja, Vietnam
15 mrt. 2016
🇱🇦
vanuit Laos
Hoi hoi,
Hier weer eens een bericht van mij. Na mijn laatste verhaal heb ik weer heel wat gezien en beleefd! Ik zal beginnen bij het begin.
Zoals ik mijn vorig verhaal eindigde ging ik naar de tempels van Angkor. Dit waren de mooiste tempels die ik gezien heb, echt indrukwekkend! Je moest even langs de vele toeristen kijken om het te
waarderen. We hebben de zonsopgang gezien bij Angkor Wat en hebben de rest van de ochtend alle andere tempels (Bayon, Angkorthom, Ta-Keo, Ta Prohm en Banteay Kdie) bekeken met onze privé tucktuck.
Toen we 's avonds terug kwamen hebben we de Tomb Raider bekeken om te bekijken of de tempels wel echt hetzelfde waren, ik kan het nu bevestigen ;)! De volgende dag zijn we naar het nationaal museum
geweest om iets te weten te komen over de geschiedenis van Cambodja (van voor de Khmer Rouge regime) en het ontstaan van de tempels. Jaja we waren zo erg onder de indruk, alleen de andere volgorde
was beter geweest.
Vervolgens ben ik doorgereisd naar Sihanoukville om voor het eerst deze reis een beetje tijd door te brengen aan het strand. Sihanoukville is echt een leuk dorpje/stadje. Hier heb ik ook
voornamelijk rustig aan gedaan. Ik heb besloten om in het zuiden van Cambodja mijn duikbrevet te halen. Er was een goed aangeschreven duikschool die de cursus aanbood vanaf het eiland Koh Rong
Samloem. Het eiland was echt een paradijs! We hadden geen WiFi of elektriciteit. Dat was best heel lekker voor 4 dagen. Na een theorie examen en 4 duiken mag ik mezelf nu ook een open water diver
noemen :)!
Na het eiland ben ik nog even in Sihanoukville gebleven om vervolgens door te reizen naar Phnom Phen. In Phnom Phen heb ik S21 en de Killing Fields bezocht. Dit is echt iets om gezien te hebben als
je in Cambodja bent. Leuk is het natuurlijk niet, maar wel heel indrukwekkend. Na dit bezoek wilde onze tuktukchauffeur ons graag een kaartje verkopen voor de schietbaan, daar hebben we hem maar
vriendelijk voor bedankt.
Cambodja was een van de landen waar ik de laagste verwachtingen van had, maar misschien mede hierdoor, was ik erg verrast over dit land. Er is veel te doen en de mensen zijn ontzettend vriendelijk!
Na Phnom Phen ben ik doorgereisd naar Ho Chi Minh City in Vietnam. Het heeft ongeveer 10 min geduurd voordat ik de eerste straat over durfde te steken! Wat een gekte hier. Overal scooters en als de
straten te vol zijn, rijden ze gewoon massaal over het voetpad. Gas geven gaat gepaard met toeteren, waarbij je je afvraagt waarom ze dat doen, aangezien iedereen toetert heb je geen idee voor wie
het eigenlijk bedoeld is. En dan nog hele interieurs die worden vervoerd op een scooter! Ik heb soms wel het idee dat Nederland een beetje overdreven is met de verkeersveiligheid.
In de buurt van HCMC heb ik de Cu Chi tunnels bezocht. Hier werd even weer bevestigd hoe lang ik ben! Na 100 meter door de tunnels te zijn gekropen was ik blij dat ik even weer kon strekken! Wel
bizar hoe de mensen hier tijdens de oorlog verbleven, het zijn gewoon soort van dorpen onder de grond. Op dit terrein hebben we wel gebruik gemaakt van de schietbaan (hoort een beetje bij de tour).
Ho Chi Minh is een stad waar je je prima een week kan vermaken, door gewoon rond te lopen in de stad. Ik liep samen met 2 anderen in een park toen we een groepje Vietnamezen een soort gymnastiek
zagen doen. Leuk gezicht natuurlijk, totdat ze vroegen of wij mee wilden doen. Na zoveel luie dagen is een beetje lichaamsbeweging niet verkeerd dus accepteerden we het aanbod. Dit was echt
hilarisch, we verstonden er niks van huppelden als een stel idioten mee. Toen wij aangaven verder te gaan werd de gymnastiek massaal stil gelegd voor een fotoshoot.
Vanuit HCMC heb ik een uitstap gemaakt naar de Mekong Delta. Dit was een leuke dag, we gingen in kleine bootjes door de smalle rivieren varen met mooie uitzichten.
Ook al kon ik nog wel veel langer in HCMC blijven, het was toch tijd om verder te gaan. Mui Ne was de volgende bestemming. Hier hebben we de rode en witte zandduinen bekeken en iets wat ze fairy
stream noemen. Voor de rest is dit plaatsje vooral bekend voor kitesurfers. Na een paar nachten ben ik doorgetrokken naar Dalat. Dit is een grotere plaats en we zaten in het leukste hostel: Dalat
Family Hostel. Iedereen die daar logeerde werd als familie beschouwd en daar hoort uitgebreid knuffelen en flink vetmesten bij natuurlijk. Dat laatste vond ik natuurlijk geen probleem!
In Dalat ben ik onder andere gaan canyoningen. Het begon met afzeilen van een normale berg, veel hiken, van watervallen afglijden en afzeilen van hoge watervallen waarbij je je op het eind op je
rug in het water moest laten vallen. Tijdens de tour konden we ook cliffjumpen. De eerste sprong was 7 meter hoog en de tweede, optionele, was 11 meter. Na de 7 meter dacht ik dat de 11 meter ook
wel te doen was. Het enige was dat we over het plateau van de 7 meter moesten springen. De instructies waren duidelijk: een aanloop nemen, en als je eenmaal begon met lopen doorgaan en niet stoppen
(!!), armen gekruist voor je lichaam en omhoog kijken zodat je niet de volle lading water in je gezicht kreeg. Nou.. in theorie klinkt dat toch wat makkelijker. Na mijn volledige aanloop was ik zo
benieuwd of ik het wel voorbij de 7 meter plateau had gesprongen dat ik als een of andere aap wild zwaaiend met mijn armen en naar beneden kijkend de volle lading water in mijn gezicht kreeg! Maar
het was wel kicken! Wat een adrenaline!
Na Dalat ben ik verder naar het noorden gegaan: Nha Trangh. Mijn dag in Nha Trangh heb ik doorgebracht aan een bewolkt strand. Wat gezien mijn bleke huid niet heel erg was ;)!
Vandaag ben ik aangekomen in Hoi An. Het ziet er uit als een gezellig en knus stadje en bijna iedereen die hier komt laat maatpakken maken. Dus wie weet...
Ik laat het hier even weer bij, tot snel:)!
Xx
Trouwens het eten in Vietnam... Onbeschrijfelijk!!!
Laos
18 feb. 2016
🇱🇦
vanuit Laos
Het is weer eens tijd om een update te geven over mijn reis. Ik ben inmiddels al twee landen verder!
Een paar dagen na mijn laatste blog heb ik Pai verlaten voor mijn volgende bestemming. Ik had al een paar dagen van tevoren een plaats gereserveerd in de minivan vroeg in de ochtend, aangezien ik een lange reis tegemoet had. Toen ik samen met een paar andere 's ochtends aankwam op het busstation mochten we niet instappen omdat de vrouw ons een kaartje had verkocht voor de dag ervoor, wat betekende dat we een beetje te laat waren. Uiteindelijk wilde ze ons opnieuw laten betalen voor een nieuw ticket. Dit hebben we uiteraard niet gedaan en na veel onderhandelen kregen we een nieuw ticket. Een leermoment: altijd even kijken op je kaartje of alles wel klopt.
Vanuit Pai heb ik de minivan terug naar Chiang Mai genomen en daarna gelijk door naar Chiang Rai waar ik de witte tempels wilde zien. Dit is zeker een van de indrukwekkendste tempels die ik gezien
heb tijdens mijn reis.
In Chiang Rai was het ontzettend koud! Ik heb zelf een muts op gehad!
Vanuit Chiang Rai hebben we de local bus naar het grens plaatsje Chiang Khong genomen om naar Laos te gaan. Mijn eerste indruk van Laos was dat de mensen hier een stuk minder vriendelijk zijn. Een
voordeel hieraan is dat niet iedereen je lastig valt en probeert van alles te verkopen. Vanuit het Houayxay heb ik een tweedaagse boottocht gedaan naar Luang Prabang, met een tussenstop in Pakbeng.
De uitzichten waren super mooi! Laos heeft echt hele mooie natuur met veel bergen.
Uiteindelijk aangekomen in Luang Prabang: een gezellig sfeervol stadje met veel lekker eten! Overal in het stadje zag je nog de Franse invloeden (bouwstijl, eten, benamingen op overheidsgebouwen in
het Frans). Op een van de dagen in Luang Prabang hebben wij de watervallen bezocht. Ze staan bekend als toeristisch en heb zelden zoveel Aziaten op een kluitje zien staan om foto's te maken,
ondanks dat was het zeker de moeite waard, want de watervallen waren prachtig en het water was super helder.
Mijn volgende bestemming was Phonsavan. De weg ernaartoe was verschrikkelijk, allemaal gaten en hobbels in de weg en verschrikkelijk veel bochten. Op een gegeven moment voelde ik wat onder de auto
langs schuren. Toen ik achterom keek zag ik wat op de straat liggen wat op een rots leek. Een tijdje later stopten we en was iedereen aan het praten (een bus vol locals) dus dacht misschien was het
toch een van onze backpacks. We reden terug en konden niks vinden. Toen we weer stopten hebben we even het dak gecheckt of onze backpacks daar nog lagen. Deze lagen er gelukkig wel. Toen we onder
de auto keken zagen we allemaal draden, dus blijkbaar mist de auto een onderdeel. Maar dat vormt geen hindernis voor de Aziaten om de weg te vervolgen!
Phonsavan is een stadje ten oosten van Luang Prabang en de hoofdstad van de provincie Xieng Khuang, dit is de provincie die als ergste getroffen is tijdens de secret war.
De bedoeling was om in Phonsavan een trekking Tour te doen van twee dagen en 1 nacht in een village en daar te overnachten bij een Laos gezin. Helaas waren wij de enige belangstellenden waardoor
het super duur was (90 dollar ipv 40). We hebben daarom besloten om alleen de plain of jars te bekijken en een beetje cultuur te snuiven.
We zijn begonnen in de uxo survivor informationcentre. Hier hebben we gelezen over de grote invloed van de secret war en de bombardementen. De bommen zijn gelegd door Amerikanen tijdens de secret
war (1964-1973). De secret war was vooral in het oosten een noordoosten van Laos. Amerikanen bombardeerden Laos omdat ze niet met een vliegtuig vol explosieven wilden landen in Vietnam. Tijdens de
oorlog ontplofte er elke 8 minuten een bom. Er vallen jaarlijks nog steeds slachtoffers door onontplofte bommen die nog door het land liggen! Kinderen zien de bommen aan voor fruit of spelen ermee.
Het was heel interssant om iets te weten te komen over deze 'onbekende' geschiedenis.
In de middag hebben we een scooter gehuurd om de plain of jars te bekijken. De schakelscooter hier was een hele ervaring want elke keer als ik wilde schakelen moest ik staan. De jars waren leuk om
te zien en alleen interessant omdat niemand weet hoe ze daar gekomen zijn of waarvoor ze werden gebruikt.
Na phonsavan ben ik verder naar het zuiden gegaan: Vang Vieng! In dit stadje zie je alleen maar backpackers en het staat bekent om het tuben (met een rubberen band door de rivier met allemaal
kroegjes aan de oever waar feestjes zijn). Het was leuk om te doen, behalve dat we de uitstap plaats hebben gemist en daardoor 2 km verder moesten dobberen terwijl de zon onderging. Gelukkig zaten
we in een van de weinig hostels met warm water, dus een warme douche deed veel goeds!
Ook in Vang Vieng hebben we een scooter gehuurd en zijn we over de meest bizarre weggetjes gereden. Achteraf hadden we beter een crossmotor kunnen huren. Maar we hebben wel veel mooie dingen
gezien. In deze buurt heb je veel grotten en wij zijn ver uit het stadje gereden om de minst toeristische te bezoeken. Dit was een goede beslissing want hierdoor waren we helemaal alleen in grot.
In Vang Vieng werd in elk restaurant en elke kroeg afleveringen van Friends gedraaid, dus na een maand weer wat Tv uurtjes ingehaald!
Na Vang Vieng ben ik doorgereisd naar Vientiane, de hoofdstad van Laos. Hier heb ik mijn eerste ervaring gehad met beestjes in mijn bed. Na de eerste nacht dus maar gelijk op zoek gegaan naar een
ander hostel!
In Vientiane zijn de Franse invloeden wel extreem! Zo staat er een Arc de Triomphe in de stad en is de weg er naartoe gelijk aan de Champs Elysees. Verder hebben we nog een buddhapark bezocht en
wat tempels in de stad! Vooral het buddhapark was erg mooi!
Na twee dagen had ik alles wel zo'n beetje gezien in Vientiane en ben ik in met de nachtbus naar het zuiden van Laos vertrokken, de 4000 eilanden in de Mekong rivier. Er zijn maar een paar eilanden
bewoond en ik verbleef op Don Det. Er hing een zeer relaxte sfeer hier en de activiteiten bestonden voornamelijk uit in een hangmat liggen! Heerlijk om hier even een paar dagen tot rust te komen.
Gisteren ben ik aangekomen in Siem Reap in Cambodja. Komende dagen ga ik de tempels van Angkor Wat bekijken.
Tot snel :)!
Bangkok, Chiang Mai, Pai
23 jan. 2016
🇹🇭
vanuit Thailand
Na het stressmomentje op Schiphol is mijn reis goed verlopen! Ik zit nu al bijna twee weken in Thailand en heb al veel gedaan en veel leuke mensen ontmoet!
Mijn reis begon in Bangkok en daar ben ik twee nachten gebleven. Voor nu vond ik dat eerst voldoende! De eerste avond heb ik kennis gemaakt met een Amerikaans meisje die ook alleen reist. De
volgende dag heb ik samen met haar een fietstocht door Bangkok gedaan. De fietstocht van Co van Kessel is echt een aanrader, je komt op de meest bizarre plekken en de smalste straatjes. Onderweg
ruik je overal eten wat je een constant hongerig gevoel geeft. Op deze manier zie je meer van de buiten wijken. Tijdens deze fietstocht heb ik weer eens geconcludeerd hoe goed Nederlanders kunnen
fietsen. Ik heb mijn ogen uitgekeken hoe die Amerikanen fietsen (er zaten meer Amerikanen in onze groep). 's Avonds zijn we Bangkok even ingeweest!
De volgende dag vertrokken we (het Amerikaans meisje en ik) naar ayutthaya. Vanaf daar hebben we een tucktuck geregeld die ons naar alle tempels bracht. Ayutthaya hadden we snel gezien en we
probeerden een plaats in de nachttrein te regelen naar chiang mai. Deze zat helaas al vol, maar de man adviseerde ons om over een halfuur terug te komen, misschien dat er dan plek was. Na een
halfuur nog steeds geen plaats en zo zei hij dat we elk halfuur maar terug moesten komen. Nou bekijk het lekker, we nemen wel een bus. We hadden een eerste klas kaartje geregeld in de hoop dat we
dan konden slapen. Uiteindelijk zaten we gewoon in de tweedeklas, flink afgezet dus! Na een verschrikkelijke nacht zijn we sochtends aangekomen in chiang mai. Wat is het koud hier 's ochtends en 's
nachts! We hebben overdag de stad bekeken.
De dag erna wilden we graag naar een ander hostel, waar ik een Italiaan zou ontmoeten die ik het vliegtuig had leren kennen. Die middag hebben we met z'n drieën de tempel op de berg bezocht, wat
heel mooi was. Na het bergbeklimmen 's avonds genoten van een welverdiende massage.
Voor de volgende dag stond er een jungle Tour op de planning van 3 dagen. In onze groep zaten behalve wij drie nog 2 Duitsers, een Koreaan, een Oostenrijker en wat Franzen. We begonnen met een
bezoek aan een orchidee/vlinder boerderij wat echt niks voorstelde (jaja onze eigen vlindertuin gewend), maar ons wel de gelegenheid gaf om wat te eten en te drinken. Onderweg zijn we bij een
marktje gestopt en heb ik mijn eerste insecten gegeten: meelwormen en iets anders wat op een soort sprinkhaan leek! Het smaakte best oke. Daarna hebben we olifant gereden en onze eerste hike gedaan
naar een dorpje in de jungle. Wat een uitzichten!! De nachten waren alleen verschrikkelijk koud. We sliepen op de grond in bamboehutten waar de wind doorheen ging (het is hier nu winter). Er was
geen elektriciteit, het toilet was een gat in de grond en de douche een bak ijskoud water met een emmertje, dus die sloegen we maar even over tijdens de jungletocht. De volgende dag hebben we de
hele dag gehiked door de jungle en af en toe gestopt bij watervallen om te zwemmen. 's Avonds geslapen in een kamp in de jungle. Wederom in een bamboehut met dezelfde omstandigheden, op een plek
waar het nog kouder was! De laatste dag gingen we raften, wat ook super gaaf was. Daarmee was de jungletour afgelopen en werden er terug gebracht naar chiang mai. Bij aankomst gelijk op zoek naar
een hostel om ons te douchen. Zelfs de koude douche voelde lekker!! 's avonds nog een paar drankjes in de bar gedaan met een deel van de groep en heb ik besloten om samen met de Oostenrijker een
kookcursus te doen de volgende dag. Ik kan nu zelf pad thai maken:). De kookcursus was een succes, alleen de hele dag was wel iets te lang. 's Avonds afscheid genomen van iedereen, want de volgende
dag ga ik naar pai!!
De weg naar pai was erg kronkelig en het verbaasd me dat ik niet ziek ben geworden. Eenmaal aangekomen in pai: wat een sfeer!!! Dit is toch wel de leukste plek tot nu toe. 's Avonds een drankje in een reggaebar gedaan met een paar mensen die ik in de bus hem leren kennen.
De dag daarna heb ik een scooter gehuurd met een Nederlandse jongen, Frans meisje en Israëlische jongen. We zijn naar de watervallen gereden en hebben tempels bezocht. Ook hebben we de witte buddha
op de berg bezocht, erg indrukwekkend!
's Avonds veranderd de hoofdstraat van pai in een straat met alleen maar streetfood, wat een verleiding!
Vandaag hebben we wederom een scooter gehuurd om de memorial bridge te bekijken. Deze is door de Japanners gebouwd tijdens de tweede wereld oorlog. Toen we er overheen liepen voelde het een beetje
alsof hij sindsdien ook niet gerestaureerd was. Daarna zijn we naar de pai canyon gereden om de zonsondergang te bekijken, in 1 woord: adembenemend!! Vandaag zijn we met de scooters naar de
hotsprings gereden. Sommige geisers waren heter dan 80 graden, er waren zelfs mensen die hun eitjes kookten in de geisers. Het was een hele relaxte dag. Ik denk dat ik straks, om de dag compleet te
maken, nog een massage neem:)!
Wat er de volgende dagen precies op de planning staat weet ik nog niet. Maar
ik denk dat ik nog een dag in pai blijf en daarna naar chiang rai reis om vervolgens met de boot naar Laos te gaan.
'Ontspannen' begin
11 jan. 2016
🇹🇭
vanuit Thailand
Mijn reis begon heerlijk ontspannen! Het begin in ieder geval... 14:45 vliegen en 13:25 boarden, alle tijd van de wereld!
Zondagochtend werd ik heerlijk wakker in mijn eigen bedje! Papa mama jacq en Rick hadden een lekker ontbijtje geregeld, zodat ik goed gevuld op pad zou gaan. Even later zaten we in auto richting
Zwolle om Gerben op te halen en vervolgens naar Schiphol. Op Schiphol stonden mijn lieve vriendinnetjes om ook afscheid te nemen, echt super lief! We hebben nog lekker ontspannen een kop koffie
gedronken met z'n allen. Toen was het moment daar om mijn tas in te checken. Na een lange rij was ik eindelijk aan de beurt. Tot mijn grote verbazing en in tegenstelling tot wat er op internet
staat (dus niet meer alles geloven op internet) mocht ik niet verder omdat ik geen bewijs had dat ik Thailand na 30 dagen zou verlaten.. Het was inmiddels 13:00 uur en de stewardess zei dat ik een
halfuurtje de tijd had om iets te regelen, want dan zou de balie sluiten! Nou geen probleem toch, we starten ff de app om een ticket te regelen. Internet gaat natuurlijk niet zo snel als normaal op
dat moment, maar uiteindelijk een ticket gevonden op 8 febr naar kuala lumpur voor een leuke prijs. Alle gegevens ingevuld, wat nogal werk was en een klok die doortikt, wat niet heel goed voor je
zenuwen is.. Dan het moment van betalen: plaats uw Card in de random reader! Oh easy zit voor in mijn handbagage... Toch?? Nee waar is dat ****ding?? Backpack open, nee ook niet! Shit vergeten!
Lichtelijk paniek! Uiteindelijk had ik heb toch ergens 'te goed' opgeborgen en gevonden!! Snel betaling afgerond, bewijs laten zien en mijn tas om 13:31 op de band, pfoeh! Thnks iedereen om me heen
die kalm bleef en me hielp!! Daarna snel en heftig afscheid genomen van iedereen! Gelijk door naar de douane! En natuurlijk moet op zondag iedereen uitgebreid gefouilleerd worden, tjah, sta je dan
weer te wachten en telkens op je klokje te kijken.. Van de ene rij in de andere, paspoortcontrole! Dat ging redelijk snel gelukkig! Uiteindelijk allemaal toch op tijd en kon ik als laatste het
vliegtuig instappen!
Na een overstap op doha in Bangkok aangekomen. Het begin van mijn reis!!!
Mijn eerste overnachtingsplaats ziet er goed uit! En ik heb natuurlijk al wat Thais eten geprobeerd! Ik zal nu niet zo lang in Bangkok blijven, 2 nachten en dan door naar het noorden! Ik zal
proberen om jullie af en toe op de hoogte te houden :)!
Liefs Lianne